عباسعلی خلعتبری
پخش از سایت بست بیوگرافی


عباسعلی خلعتبری
Abbas-Ali Khal'atbari.jpg
وزیر امور خارجه ایران
در زمانِ    محمدرضا پهلوی
نخست‌وزیر    امیرعباس هویدا
جمشید آموزگار
پس از    اردشیر زاهدی
پیش از    امیرخسرو افشار قاسملو
اطلاعات شخصی
زاده    ۱۲۹۱
تهران،
درگذشت    ۲۲ فروردین

۱۳۵۸
زندان قصر، تهران
ملیت     ایران
شغل    سیاستمدار

عباسعلی خلعتبری (زاده ۱۲۹۱ در تهران-درگذشته ۱۳۵۸ در تهران) وی از شهریور ۱۳۵۰ تا مرداد ۱۳۵۶ وزیر امور خارجه ی دولت امیرعباس هویدا؛ و از مرداد ۱۳۵۶ تا شهریور ۱۳۵۷ وزیر امور خارجه در دولت جمشید آموزگار بود.[۱][۲]

وی قبل از عهده‌دار شدن وزارت تا سال ۱۳۴۱ سفیر کبیر ایران در ورشو بود و بعد دبیرکل سنتوشد. (با پایان جنگ جهانی دوم، جهان با بحران جدیدی رو به رو گشت و عقاید کمونیستی به نحو غیرقابل باوری گسترش یافت. این گسترش که از زمان پیروزی شوروی بر آلمان با ایجاد احزاب چپ کمونیستی شروع شده بود پس از جنگ، هفت کشور اروپایی را به سوی خود کشید و حکومتهای سوسیالیستی را بر سر کار آورد. در فرانسه و ایتالیا احزاب کمونیستی نفوذ و قدرت فراوانی یافتند و آمریکا به عنوان قدرت برتر پس از جنگ ناچار در صدد چاره جویی برآمد، علی‌الخصوص آنکه مناطق خاورمیانه نیز در معرض خطر قرار گرفتند و هر لحظه امکان داشت یکی از نواحی مهم مرز شوروی به کام کمونیسم سقوط کند. بدین ترتیب دولت انگلیس و متحد دیرینه‌اش آمریکا به فکر اجرای سیاست سد نفوذ و مهار عقاید کمونیستی در مرزهای طویل شوروی برآمدند و زمینهٔ اتحاد و وحدت منطقه‌ای را برای مبارزه با آن در پیش گرفتند. این اتحادهای منطقه‌ای از طریق پیمانهای دفاعی، سیاسی و اقتصادی انجام شد و در اروپا به نام پیمان آتلانتیک، در آسیا پیمان بغداد و در خاور دور با عنوان پیمان سنتو مشغول به کار شد و کمربندی به دور مرزهای شوروی کشید)[۱]
محتویات

    ۱ محل تحصیل
    ۲ مناصب و مشاغل
    ۳ پیمان ۱۹۷۵ الجزایر
    ۴ دادگاه و اعدام
    ۵ منابع
    ۶ پیوند به بیرون

محل تحصیل

وی در دانشگاه پاریس در رشتهٔ دکترای حقوق تحصیل کرده و موفق به دریافت مدرک دکترا گردیده بود، همچنین گفته می‌شود او لیسانس علوم سیاسی را نیز طی تحصیل چندین ساله کسب نموده بود.[۲][۳]
مناصب و مشاغل
مناصب و مشاغل عباسعلی خلعتبری
منصب و شغل     از سال     تا سال
خدمت در وزارت دارایی     ۱۳۱۹ ه‍.ش     ۱۳۲۱ ه‍.ش
رایزن سفارت ایران در فرانسه     ۱۳۳۲ه‍.ش     ۱۳۳۴ه‍.ش
وزیر مختار سفارت ایران در لهستان     ۱۳۳۸ه‍.ش     ۱۳۴۰ه‍.ش
وزیر وزارت امور خارجه ایران     ۱۳۵۰ه‍.ش     ۱۳۵۷ه‍.ش
پیمان ۱۹۷۵ الجزایر

وی امضاکنندهٔ پیمان معروف ۱۹۷۵ الجزایر بود (پیمان نامه ۱۹۷۵ الجزایر قراردادی میان کشورهای ایران و عراق است که خط مرزی ایران و عراق در آب‌های اروندرود را تعیین کرده‌است). این قرارداد به دلیل انتشار اعلامیه مشترک دو کشور در ۱۵ اسفند ۱۳۵۳ (۶ مارس ۱۹۷۵) در الجزیره که پیش‌زمینهٔ امضای پیمان‌نامه شد و میانجی‌گری مقامات الجزایر در تمام مراحل به پیمان الجزایر معروف شده‌است، هرچند محل امضای تمام پیمان‌ها و پیوست‌ها و موافقتنامه‌های مرتبط در بغداد بوده‌است.
دادگاه و اعدام

عباسعلی خلعتبری سرانجام در ۲۲ فروردین ۱۳۵۸ به همراه جمعی دیگر از سران شاه در دادگاه انقلاب به ریاست صادق خلخالی محکوم به اعدام شد.[۴]

دلیل اعدام وی بنابر مدارک مختلف به دو طریق ذکر گردیده‌است:

    «فساد در زمین، قیام علیه حاکمیت ملی، عضویت در هیئت حاکمه ضد ملت، وزیر خارجه و عضو ارشد آن حکومت، شما شریک جرم آن حکومت بودید که به دست امپریالیست‌ها و اربابان آمریکایی اداره می‌شد، استخدام عناصر ساواک و سیا در وزارت خارجه و …»[۴]
    تهیه و امضای پیمان الجزایر و نقش وی در امضای قرار داد احداث نیروگاه اتمی بوشهر، با این استدلال که ایران با وجود ذخایر عظیم نفت و گاز نیازی به نیروگاه اتمی ندارد و امضای این قرار داد مصداق تضییع اموال بیت‌المال است.[۲]

منابع

wikipedia.org